Ο βοτανικός κήπος της Στουτγκάρδης Wilhelma είναι από τους πολύ όμορφους βοτανικούς κήπους. Είναι αρκετά μεγάλος και μπορείς άνετα να περάσεις εκεί μέσα τη μέρα σου. Να πάρεις νεράκι, σαντουιτσάκι και ένα γούοκμαν (Τι λέει; Ποιο γούοκμαν; Δε της είπαν ότι ανακαλύφτηκε το άι ποντ;) και να βολτάρεις πάνω κάτω με το παρεάκι σου. Έτσι κάπως φανταζόταν και το παπί ότι θα είναι η βόλτα στον κήπο αυτό. Αλλά ένεκα που έπρεπε να προλάβει το τρένο, είδε τον κήπο εν τάχει και έβγαλε φωτογραφίες εν κινήσει. 

Δες ένα μάτσο κάκτους ολοστρόγγυλους και φουσκωμένους. Γεμάτοι αγκάθια που περιμένουν να ακόυσουν κάποιο “άουτς” από κάποιον απρόσεχτο περαστικό.

Παρακάτω, αγαπητοί αναγνώστες, βλέπετε κι άλλους κάκτους πανήψυλους και επίσης τσιμπιχτερούς. Αν προσέξεις είναι πολύ ψηλότεροι από έναν μάστορα με κόκκινο-μαύρο μπουφάν που φαίνεται αριστερά.

Στο τμήμα Αμαζονίου έχουν φτιάξει κορμούς με επίφυτα, ημιεπίφυτα, αναρριχώμενα και ένα κάρο άλλα περίεργα πλάσματα της φύσης. Όλα τα κορίτσια μαζί: τιλάνσιες, γκουσμάνιες, βρομέλιες, βρίζιες.

Εδώ ένα κοντινό με χρώματα παραφορτωμένα, για  να εντυπωσιάσουμε το αναγνωστικό κοινό και να κάνουμε πειράματα στο φωτο-πρόγραμμα.

Για το τέλος σου άφησα το πιο εντυπωσιακό. Το τμήμα με τις αζαλέες. Το κηπολόγιο σου έχει δείξει πώς να συμπεριφέρεσαι στις αζαλέες για να μην τα πάρουν στο κρανίο και γκαγκανιάσουν. Και οι υπεύθυνοι του κήπου της Wilhelma τι νομίζεις; Κηπολόγιο διαβάζουν και μπορούν να τις φροντίσουν. Μουαχαχαχα.