Αυτή την εποχή οι μολόχες όλου του κόσμου (εντάξει, δεν ξέρω τι απέγιναν οι μολόχες στο Τουρκμενιστάν) παρουσιάζουν μία θλίψη να το πω; Μία μιζέρια να το πω; Έχουν, τελοσπάντων, το μαύρο τους το χάλι. Και λίγα στα λέω. Δεν είναι ανθισμένες, έχουν λίγα πράσινα φύλλα και μπόλικα ξερά. Έτσι είναι οι μολόχες αυτή την εποχή. Αλλά μην ανησυχείς. Θα σου πω τι ακριβώς συμβαίνει, θα σε καθησυχάσω και θα σου πω και τι να κάνεις.
Τα φύλλα είναι φαγωμένα γύρω γύρω ή έχουν τρυπούλες σε διάφορα σημεία, επειδή αυτή την εποχή τριγυρνούν τρισεκατομμύρια κάμπιες στους κήπους.
Τις κάμπιες τις κανονίζεις καταλλήλως με τρεις τρόπους:
- Τις πιάνεις και τις πετάς μακριά…ουυυυ, πολύ μακριάαααααα, για να μην ξανάρθουν.
- Χρησιμοποιείς το σκεύασμα Βάκιλος Θουριγγίας (περίεργο όνομα, ε;) το οποίο το πασπαλίζεις πάνω στα φυτά σαν ζάχαρη άχνη στους κουραμπιέδες. Αυτό είναι τελείως ακίνδυνο και ενδείκνυται και στις βιολογικές καλλιέργειες. Όταν οι κάμπιες πάνε να μασουλήσουν τα φύλλα, γκασπ, θα τεζάρουν.
- Ανακατεύεις ένα φλιτζάνι αλεύρι με 3 κουταλιές της σούπας πιπέρι καγιέν. Και πασπαλίζεις.
Όσο πασπαλίζεις, μπορείς και να τραγουδάς.
Το άλλο κακό που συμβαίνει είναι ότι δεν είναι ανθισμένες. Δειλά δειλά κάποιες πάνε να φτιάξουν λίγα μπουμπούκια. Αναμενόμενο: πέρασε όλο το καλοκαίρι από πάνω τους, κουράστηκαν και όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή κάνουν μία παύση στην άνθισή τους. Απλά περιμένεις.
Κατά πάσα πιθανότητα έχουν ξεραθεί πολλά φύλλα τους και έχουν τσιτσιδωθεί οι κορμοί τους. Πάνε, γέρασαν τα φύλλα και έπεσαν. Αλλά δεν πτοήσαι: πατάς ένα γερό κλάδεμα και σε λίγες μέρες θα βγουν ολοκαίνουρια φρέσκα φύλλα. Το φθινόπωρο βοηθάς και με ένα πλήρες λίπασμα τύπου complesal και αυτό είναι όλο.
Το τελευταίο που μπορεί να έχουν πάθει οι μολόχες σου, όπως οι περισσότερες, είναι να βγάζουν άσπρα φύλλα. Τελείως άσπρα. Σα να τέλειωσε το μελάνι. Δε σε ανησυχεί. Φταίει η έκθεση στον καυτό καλοκαιρινό ήλιο. Τι κάνεις; Τίποτε ιδιαίτερο. Μπορείς να βοηθήσεις με λίγο λίγο σίδηρο ή απλά να περιμένεις να βγάλει πράσινα φύλλα αφού κλαδευτεί.