Ήταν μία ηλιόλουστη ημέρα του Μάρτη που ξύπνησε η Ολυμπίκα από το μεσημεριανό της ύπνο και σε ηλικία ούτε 1,5 έτους αναφώνησε ολοκάθαρα: “Θέλω λουλούδια στο μπαλκόνι!”. Σάστισαν τότε οι δυο γονείς, η Ιωάννα από τις Πυγολαμπίδες και ο Δημήτρης. “Το παιδί μίλησε!” Και μέσα στην κατάσταση αλλοφροσύνης που επικράτησε τηλεφώνησαν αλαφιασμένοι στο Κηπολόγιο. “Παπίτσα, τρέχα γρήγορα! Η Ολυμπίκα θέλει επειγόντως λουλούδια!”

Και ανέβηκε το παπί στο duck-mobil, πήρε δυο αγκαλιές γλάστρες με ολόφρεσκα φιόρα και προσγειώθηκε στο μπαλκόνι της Ολυμπίκας.

Αλήθεια είναι πως το παιδάκι δεν είχε και άδικο. Το μπαλκόνι ήταν ψιλοβαρετό και μονότονο.

Έπρεπε να γεμίσει λουλούδια για να γίνει όμορφο και λαχταριστό και να μπορεί άνετα να πίνει το καλοκαίρι ξένοιαστη την πορτοκαλάδα της η μικρή Ολυμπίκα με τις φίλες της και να κουτσομπολεύουν τις νέες τάσεις τις μόδας στα πάμπερς. Έτσι, πουρνό πουρνό ξεκίνησαν οι εργασίες ανάπλασης του άδειου μπαλκονιού με βήμα γοργό. Η παπίτσα έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά.

Φύτευε ασταμάτητα: αρωματικά, λουλούδια, μικρά γλαστράκια, μεγάλες ζαρντινιέρες, κρεμαστά, ξεκρέμαστα, πήλινα, τσίγκινα. Λουλούδια μπόλικα: πρίμουλες, νεραγκούλες, πανσεδάκια, ρίγανη, θυμάρι…

 Μετά από λίγες ωρίτσες το μπαλκόνι ήταν έτοιμο. Τα μικρά στρόγγυλα γλαστρικά ήταν παραταγμένα στην μεταλλική ραφιέρα και οι ζαρντινιέρες κρεμασμένες. Για δες τι όμορφο που έγινε το μπαλκόνι των Πυγολαμπίδων.

Το συγκλονιστικό σας το άφησα για το τέλος. Αφού ιδροκόπησε η παπίτσα να φυτέψει όλα τα λουλούδια που ζήλεψες και θέλεις και εσύ, μπήκε στην κουζίνα και βρήκε ένα γιορτινό νόστιμο τραπέζι με λιχουδιές και μπακαλιάρο που ήταν και της ημέρας! Όλα πεντανόστιμα εξαφανίστηκαν εντός λεπτών! Γεια μας, και του χρόνου!

Τις φωτογραφίες 1,3,4 και 8 τις έβγαλε η Ιωάννα. Είναι τρεις από τις εκατοντάδες που έβγαλε και δεν ήξερα ποιες να διαλέξω!