Πάμε βόλτα σε ένα γιαπωνέζικο κήπο;
Πάμε. Γιατί όχι; Έχεις κανονίσει τίποτε καλύτερο να κάνεις από το να διαβάσεις Κηπολόγιο σήμερα. Είμαι σίγουρη πως όχι. Άλλωστε δε θα σε καθυστερήσω και πολύ. Δε θα σε πάω μέχρι την Ιαπωνία για να δεις πώς είναι ένας Γιαπωνέζικος Κήπος. Δε χρειάζεται. Θα πεταχτούμε, εδώ, παραδίπλα, στη Μεσόγειο πάλι. Γειτονιά. Στο Μονακό, αδερφές μου, στο Μονακό.

Στην άκρη της μικρής αυτής πόλης (τελοσπάντων του πριγκιπάτου και δε ξέρω και ‘γω τι – αλλά δεν παύει να έχει πληθυσμό λίγο περισσότερο από αυτό των Γιαννιτσών – οι παρομοιώσεις της παπίτσας προκαλούν μίνι εγκεφαλικό στον Αλβέρτο τον Β’) βρίσκεται ο Jardin Japonais (ζαρντέν ζαπονέζ). Ζαρντέν, λοιπόν, καθώς, ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε και απόφοιτοι του Γαλλικού Κολεγίου Τούμπας.Να σου μάθω και μερικά μυστικά για τους γιαπωνέζικους κήπους γενικότερα, για να μπορείς να ερμηνεύσεις τις παρακάτω φωτογραφίες και να τις δεις με άλλο μάτι, πιο επιστημονικό. Από έναν γιαπωνέζικο κήπο δε λείπουν ποτέ των ποτών δύο στοιχεία: η πέτρα και το νερό. Για δες τις φωτογραφίες: βλέπεις λιμνούλα και κοτρόνες και πέτρινα διακοσμητικά φαναράκια. Επίσης, κύριο χαρακτηριστικό του γιαπωνέζικου κήπου είναι τα διαμορφωμένα και καλλιτεχνικά κλαδεμένα δεντράκια. Σ’ αφήνω τώρα να κάνεις τη βόλτα σου και δε σε ενοχλώ καθόλου.