Έρχονται όλοι και ρωτάν την παπίτσα: “Τι να φυτέψω κυρα παπίτσα μου που να ανθίζει συνέχεια και να μη θέλει φροντίδα και να μην είναι εποχιακό και και και ….;”

 Η παπίτσα έχει έτοιμη την απάντηση στο τσεπάκι της. Στο τσεπάκι κάτω από τη δεξιά φτερούγα. Η απάντηση είναι “γκαζάνια”. Ναι, καλά διάβασες. Αυτό είναι το φυτό που θα βάλεις. Γιατί; Διάβασε τα πλεονεκτήματά της. Και τις ιδιοτροπίες της.

•    Πολύ φτηνή επιλογή. Μπορείς να βρεις ωραία φουντωτά φυτά με ένα ευρώ. Η τσόχα ή τα ραφτικά;

• Τα λουλούδια της έχουν σχήμα μαργαρίτας και είναι τεράστια, ίσα με το κεφάλι μου.
• Ανθίζει από την άνοιξη νωρίς μέχρι και πολύ αργά το φθινόπωρο. Δηλαδή, εδώ που τα λέμε, κανα δυο μήνες να μένει χωρίς λουλούδια. Τίποτε.
• Μετά από κανα δυο χρονάκια θα δεις την γκαζάνια σου να έχει γίνει υπερδιπλάσια. Θα φουσκώσει, θα αφρατέψει και θα γίνει χοντρέλω.
• Μόλις πάει να ξεραθεί κάθε λουλούδι, να το κόβεις με ένα κλαδευτήρι από τη βάση του. Να πάει στο καλό. Όσο το κάνεις αυτό, τόσο περισσότερα λουλούδια θα βγάζει η γκαζάνια σου. Πολύ λουλούδι λέμε.
• Άκου τώρα πώς μπορείς να φτιάξεις ακόμη σαρανταδώδεκα γκαζάνιες για να γεμίσεις όλες τις γωνιές του κήπου σου. Αφού ξεραθούν τα λουλούδια, θα αφήσεις μερικά να κάνουν σπόρο. Δε θα τα κόψεις, όπως προαναφέρθηκε στο παρόν εγχειρίδιο. Και μετά από λίγο καιρό θα δεις να σχηματίζεται κάτι σαν χνουδάκι. Έ, αυτό το χνουδάκι έχει μέσα τους σπόρους. Όπου πέσουν θα φυτρώσουν νέες γκαζάνιες, ολοκαίνουριες.
• Η ιδιοτροπία μου λέγαμε: αν έχει λίγη συννεφιά ή βρέχει, τα λουλουδάκια θα κλείσουν. Ένα ένα τα πέταλα θα μαζεύονται κοντά κοντά το ένα δίπλα στο άλλο. Θα ξανανοίξουν μόλις κάνει την εμφάνισή του ο ήλιος ψηλά στον ουρανό.