Θα σου πω τι πρόβλημα έχω εγώ όταν δουλεύω σε έναν κήπο, Στρώνομαι σε ένα σημείο να φυτέψω, να κλαδέψω, να σκαλίσω, να κάνω διάφορα πράματα ωραία. Και απλώνω τα σκαλιστήρια, τα ποτιστήρια, τον κουβά με τα αγριόχορτα,  τα φτυαράκια, τα τσουγκρανάκια γύρω από εκείνο το σημείο. Μετά, για να πάω στο πιο εκεί παρτεράκι σηκώνομαι, μαζεύω τα εργαλεία – μερικά δηλαδή, δε χωράνε όλα σε 2 χέρια – τα πηγαίνω πιο εκεί, γυρίζω να πάρω τα υπόλοιπα, τα πηγαίνω κι αυτά. Θρονιάζομαι να ξεκινήσω δουλειά. Α! Το κλαδευτήρι πού είναι; Α, στο πιο προηγούμενο παρτεράκι, το ξέχασα προηγουμένως.

Και έτσι περνάει η μισή μέρα στον κήπο κάνοντας μετακομίσεις και ψάχνοντας μέσα σε ποιον θάμνο παράτησα το κάθε εργαλείο. Και σου πιάνεται και η μέση να κάθεσαι κατάχαμα και να γρατσουνάς και τα γόνατά σου. Πού να στα λέω τώρα… Γι’ αυτό παίρνεις αυτό το μαντζαφλέρι με τα ροδάκια και του φορτώνεις πάνω όλα τα αξεσουάρ σου.  Και έχει και αναπαυτικό καρεκλάκι για να κάθεσαι και να προχωράς τσουπ τσουπ από το ένα παρτεράκι στο άλλο.