Αυτό το όνομα που θα σου πω σήμερα να το σημειώσεις σε ένα χαρτάκι και να το κολλήσεις με ένα μαγνητάκι στο ψυγείο, δίπλα στη λίστα για το σουπερμάρκετ. Γιατί θα με ρωτάς αύριο μεθαύριο: παπίτσα πώς το έλεγαν εκείνο το λουλούδι το ωραίο το ροζ και το άλλο το σομόν;
Αλστρομέρια το έλεγαν.
Δυσκολούτσικο, έτσι; Αν δε το θυμάσαι πάλι και δεν έχεις μαγνητάκι στο ψυγείο, μπορείς να θυμάσαι απλά κάποιο χαρακτηριστικό του. Όπως για παράδειγμα σε ένα μπαλκόνι μου ζήτησαν να τους φυτέψω “αυτό το λουλούδι με το animal print”. Και συνεννοηθήκαμε.
Εύκολη στη φροντίδα της, η αλστρομέρια θέλει ένα ηλιόλουστο μέρος, αρκετό νεράκι σε κάθε πότισμα, και να κόβεις τα μαραμένα λουλούδια πριν γίνουν καρποί. Οι καρποί της μοιάζουν με μικρές μπάμιες. Το θέμα είναι ότι είναι λίγο ακριβούτσικη για να την αγοράσεις. Ένα μεγαλούτσικο φυτό, φουντωτό και λαχταριστό, κοστίζει περί τα 10 ευρώ, και ίσως αυτό να σε αποτρέψει. Μπορείς να την φυτέψεις και στο χώμα και σε γλάστρα.
Δες όμως φωτογραφίες της αλστρομέριας και ίσως να σου αρέσει πολύ και σένα και να μου ζητάς μετά και συ “αυτό το λουλούδι με το animal print”.
Προηγούμενο