Γκαζόν με ζιζάνια πλατύφυλλα και αγρωστώδη |
Σε αντίθεση με ένα γκαζονάκι που είναι πράσινο μεν, καθαρό από ζιζάνια δε.
Γκαζόν πεντακάθαρο, τριζάτο |
Τα πιο συνηθισμένα αυτή την εποχή είναι η γλυστρίδα που όταν φυτρώσει απλώνει σα χταπόδι τα κλαδιά της και πνίγει ό,τι βρει στο διάβα της. Το μόνο χρήσιμο που κάνει είναι ότι μπορείς να την μαζέψεις και να την κάνεις σαλάτα. Και μετά δε θα βάζεις γλώσσα μέσα. Ό,τι έπαθε και η καλή σου η παπίτσα.
Την γλυστρίδα δε την κουρεύεις μαζί με το γκαζόν ούτε την κόβεις μόνο επιφανειακά. Πρέπει να την βγάλεις ολόκληρη μαζί με όλη τη ρίζα της, επαναλαμβάνω ολόκληρη, πριν ανθίσει. Αν ανθίσει, θα σου κάνει μία στρατιά γλυστριδάκια.
Γλυστρίδα. Μπλα μπλα μπλα μπλα… |
Άλλη μάστιγα του χλοοτάπητά σου αυτή την εποχή είναι η κύπερη. Αυτή φυτρώνει και μεγαλώνει σε ύψος παραπάνω από το ύψος του γκαζόν μέσα σε 3 μέρες. Ούτε αυτή την κουρεύεις με το γκαζόν. Θα μου πεις είναι κι αυτή πράσινο χορταράκι. Χεχε, σε ξεγέλασε. Πράσινη είναι, αλλά όταν βγουν πολλές τότε η ανομοιομορφία στο γκαζόν σου είναι τόσο τραγική, σα να πέρασε κουρέας και το πετσόκοψε όπου έβρισκε.
Κύπερη. |
Τέλος, το γκαζόν επίσης καταστρέφεται αν γεμίσει τριφύλλι. Και γεμίζει πολύ εύκολα και γρήγορα. Δες.
Τι κάνεις σε περίπτωση που γεμίσει το γκαζόν σου ζιζάνια; Μπορείς να τα ψεκάσεις με επιλεκτικό ζιζανιοκτόνο, αλλά αυτό είναι κάτι που απαιτεί τεράστια προσοχή και δεν είναι και σούπερ αποτελεσματικό.
Άρα, μπορείς να φανταστείς τι κάνεις:
Προσοχή: πρέπει να βγουν με τη ρίζα |
Αφού τα βγάλεις θα δεις ένα κενό. Σιγά σιγά θα γεμίσει με γκαζόν ξανά ή θα πρέπει να ξανασπείρεις. |
Αυτό είναι το βουνό με τα ζιζάνια που έφτιαξες μετά το ξεχορτάριασμα. |