Τέρμα τα ψέματα. Έφαγες, ήπιες, γλέντησες. Ο καθένας από εσάς έχει αυτή τη στιγμή μέσα στην κοιλιά του από ένα κρεοπωλείο, ένα ζαχαροπλαστείο και δύο τρεις κάβες. Καιρός, λοιπόν, να γίνουν όλα τούτα στάχτη και μπούρμπερη. Πώς; Μα, πώς αλλιώς; Κάνοντας δουλειές στο μπαλκόνι και στον κήπο.

Φυτεύεις άνετα ό,τι σου κατέβει στο μυαλό. Εποχιακά λουλούδια, θάμνους, δέντρα φυλλοβόλα, γυμνόριζα οπωροφόρα (πολύ καλή εποχή), κωνοφόρα (πολύ καλή εποχή). Δε φυτεύεις σε καμία περίπτωση σε μέρες που έχει παγετό, που πας να σκάψεις και το χώμα είναι παγωμένο σα σπορμπέ τύρφης, και σε μέρες με χιόνι. Λογικό. Πώς να φυτέψεις; Να κάνεις τρύπα στο χιόνι; Τι είσαι; Το γέτι;

Πάρε το κλαδευτήρι και κλάδεψε καμιά τριανταφυλλιά, μην είσαι χαβαλές. Μη φοβάσαι μήπως κάνεις κανά λάθος και αφήσεις την τριανταφυλλιά καραφλή. Δεν παθαίνει τίποτε. Κλάδεψε ό,τι υπάρχει περίπου 30-40 εκ. πάνω από το έδαφος, ώστε στο τέλος να μείνει ο κεντρικός κορμός και από αυτόν να διακλαδίζονται 3-5 κλαδιά. Ε, ψιτ, εσύ που φύτεψες φέτος τριανταφυλλιές, δεν κλαδεύεις. Εσύ έχεις το ελεύθερο να πας βόλτα, να παίξεις με τα παιχνίδια που σου έφερε ο Άη Βασίλης ή στη χειρότερη περίπτωση να δεις το τελευταίο επεισόδιο στη “Ζωή της αλληνής”.

Αν έχεις από αυτά τα φυτά που βγάζουν κλαδιά και σκαρφαλώνουν, και ανεβαίνουν στον τοίχο, και περπατάν πάνω στο ξύλινο καφασωτό, αυτά τα αναρριχώμενα ντε: πάρε και πάλι κλαδευτήρι. Πρέπει να τα αραιώσεις για να πάρουν αέρα και να αναπνεύσουν και να τα δει ο ήλιος. Ένα αναρριχώμενο, η γλυτσίνια, είναι πάρα πολύ όμορφη, αλλά και μεγάλος μπελάς, βρε αδερφάκι μου. Κάνει έναν χοντρό κορμό και ξυλώδεις βλαστούς. Όλο αυτό το σύστημα είναι βαρύ, και είναι ικανό να σου διαλύσει την πέργκολα / καφασωτό / σκεπή κτλ. Γι’ αυτό κάθε Γενάρη – Φλεβάρη, πάρε το κλαδευτήρι και δώσε στο ψαχνό, αλλιώς θα έχεις μπελάδες.