Πολλοί μας ρωτάτε “γιατί κλαδεύουμε ή πότε ενα φυτό χρειάζεται κλάδεμα”.
Η απάντηση σίγουρα δε μπορεί να δωθεί σε λίγες γραμμές. Ούτε σε πολλές.

Κλάδεμα μπορεί να χρειάζεται ένα φυτό, γιατί είναι πολύ ψηλό, έχει αραιό φύλλωμα, θέλουμε να δώσουμε σχήμα, έχει κάποια ασθένεια, είναι πολύ πυκνό, ενοχλεί τα διπλανά φυτά κτλ.

Σήμερα θα δεις την περίπτωση που έχει μείνει ακλάδευτο το φυτό,  έγινε πολύ ψηλό και έχει πολύ αραιό φύλλωμα.

Εδώ βλέπεις ένα θάμνο (αγγελική) που έχει κατά κύριο λόγο γυμνά κλαδιά και φύλλα μόνο στις κορυφές. Η αγγελική αυτή μεγάλωνε μάλλον ανάμεσα σε πολλές άλλες γλάστρες και έτσι δεν έφτανε ο ήλιος στα χαμηλά κλαδιά της. Έβγαλε φύλλα μόνο στις κορυφές., εκεί όπου έφτανε ο ήλιος. Ο παραγωγός την άφησε ακλάδευτη για να πουληθεί μαζί με τις άλλες ίδιου ύψους σε κάποια μαζική πώληση. Και πάλι δε θα φαίνεται μέσα στο μπουλούκι! Όταν όμως φυτευτεί, θα κάνει μπαμ!

Εδώ βλέπεις ένα θάμνο (άντζελα και πάλι) που έχουν λυγίσει τα ψηλά και λεπτά κλαδιά  του. Ο θάμνος έχει σωριαστεί και σέρνεται στα πατώματα, γιατί δεν άντεξε να κρατάει όρθια τα λεπτά, ψηλά και γυμνά κλαδιά του.

Και στις δύο περιπτώσεις, έπρεπε να κλαδευτούν οι αγγελικές για να μειωθεί μεν το ύψος τους, να αυξηθεί δε ο όγκος τους. Κλαδεύοντάς τις στις κορυφές, περιορίζεις την κατακόρυφη ανάπτυξη και ευνοείς την οριζόντια. Δίνεις στο φυτό την ευκαιρία να “πετάξει” μάτια σε όλο το υπόλοιπο μήκος των κλαδιών. Να, έτσι: