Με μεγάλη μου χαρά μαθαίνω ότι υπάρχει πολύς κόσμος, 4.500 περίπου συμπολίτες μου, οι οποίοι θα έχουν αγωνία την Πέμπτη στην κλήρωση. Όχι την κλήρωση του Τζόκερ. Αλλά την κλήρωση για τα 300 κομμάτια γης που θα δώσει το ΑΠΘ σε επίμονους κηπουρούς. Οι κηπουροί αυτοί θα καλλιεργούν τα αγροτεμαχιάκια αυτά και θα παίρνουν τη σοδιά να την τρώνε. Να την κάνουν σαλάτα, να την μαγειρεύουν, να την παίρνουν μαζί τους στο πικ νικ.

Καλά όλα αυτά και χαριτωμένα και ελπιδοφόρα. Το εγχείρημα αυτό (όταν χρησιμοποιώ τέτοιες δύσκολες λέξεις, επιβεβαιώνω το 15 στην έκθεση – για 1η δέσμη ήταν άριστα) θα έχει επιτυχία αν:

• οι κηπουροί τα φροντίζουν και δε τα αφήσουν να γεμίσουν αγριόχορτα, μαμούνια, σκόνη και θρύψαλα
• οι κηπουροί το επισκέπτονται συχνά για να συλλέγουν τη σοδιά τους και δε την αφήνουν να πάει στράφι
• οι κηπουροί φύγουν διακοπές ένα μήνα και αφήσουν κάποιον στο πόδι τους
• οι κηπουροί δε βαριούνται και λένε “Έλα μωρέ αδερφέ, ποιος τρέχει τώρα ως εκεί. Πάω την παράλλη βδομάδα.” Την παράλλη βδομάδα η μελιτζάνα θα έχει κάνει φτερά και η μελιτζανιά θα έχει αποδημήσει εις Κύριον. Θεος σχωρέστην.

Εσύ που δε θα κερδίσεις αγροτεμαχιάκι: μήπως έχεις και δε το έδωσες ποτέ σημασία;

Σκεφτείτε πόσοι από εσάς έχετε ένα μικρό κήπο / μπαξέ στο χωριό σας. Ή στο εξοχικό σας. Ένα μικρό μπαξεδάκι που ποτέ δε το δώσατε σημασία, το είχατε παραμελημένο και χορτάριαζε. Μήπως ήρθε η ώρα να το τσαπίσετε και να φυτέψετε τα καλοκαιρινά σας λαχανικά; Έ, λέω μήπως. Αρκεί να το επισκέπτεστε συχνά ή να το φροντίζει όταν λείπετε κάποιος συγγενής ή φίλος.

Βρες το ξεχασμένο μπαξεδάκι σου, γίνετε φίλοι και θα σου δώσει ένα κάρο λαχανικά για να βγάλεις όλο το καλοκαίρι τρώγοντας χωριάτικη σαλάτα και χορτόπιτα με βλήτα.