Το σημερινό ποστ είναι μία μεγάλη μπιζουτιέρα. Ένα μεγάλο κουτί με πολύχρωμα κοσμήματα. Ούτε δαχτυλίδια, ούτε βραχιόλια, ούτε κολιέδες.
Αυστηρά μόνο σκουλαρίκια.
Αυστηρά μόνο σκουλαρίκια.
Γιατί; Γιατί θα δεις μπόλικες σκουλαρικιές γεμάτες σκουλαρίκια να κρέμονται. Το φυτό “σκουλαρικιά” λέγεται αλλιώς και “φούξια”. Πήρε το όνομά της από το χρώμα”φουξ”; Όχι, λάθος! Πήρε το όνομά της από τον Γερμανό βοτανολόγο Fuchs. Ο μαστρο-Φουξ έζησε και σπούδασε στο Baden-Württemberg, δηλαδή στην περιοχή του Freiburg, και γι’ αυτό τον αγαπάμε μία φορά. Το χρώμα φουξ τυχαίνει να είναι το αγαπημένο της παπίτσας. Άρα τον αγαπάμε δυο φορές. Love me two times, που έλεγε και ο μαστρο-Jim.
Αν σ’ αρέσουν τόσο πολύ και θες να βάλεις και συ στο μπαλκόνι σου, διάβασε ένα ραβασάκι που μου έδωσε κάποτε μία σκουλαρικιά:
- δε μ’αρέσει η ηλιοθεραπεία
- άσε με στη σκιά ή στην ημισκιά
- διψάω συχνά, θέλω το χώμα μου μόνιμα δροσερό, αλλά όχι μούσκεμα
- θα ανθίζω άνοιξη και καλοκαίρι
- το χειμώνα προστάτεψέ με από τον παγετό, δεν είμαι εσκιμώος