Κάποτε, σου είχα προτείνει να φυτέψεις μία βουτλέια. Θυμάσαι; Αν όχι, περιμένω να κάνεις μία επανάληψη.
Σε περίπτωση που δε σου αρέσει η βουτλέια για τον άλφα ή τον βήτα λόγο, θα σου προτείνω κάτι τόσο ίδιο, μα τόσο διαφορετικό: τη λυγαριά. Συν τοις άλλοις, θα μάθεις να ξεχωρίζεις τη μία από την άλλη και θα κάνεις το κομμάτι σου στους φίλους σου που όλα τα λένε απλά “θάμνοι”.
Η λυγαριά (Vitex agnus – castus) είναι ένας θάμνος με πράσινα φύλλα με γκρι υποψία. Στη φύση θα την βρεις σε χαμηλά υψόμετρα. Παρουσιάζει ιδιαίτερη προτίμηση στα παραθαλάσσια μέρη και κάποτε θέλει να ασχοληθεί με τις καταδύσεις. Και επειδή είναι ωραίο κορίτσι, αρέσει σε πολλούς και την φυτεύουν στους κήπους τους. Αντέχει στην ξηρασία, μην ανησυχείς. Όταν με το καλό μεγαλώσει και φτάσει τα 2-3 μέτρα, πράγμα που γίνεται πολύ γρήγορα, θα είναι ένας φουντωτός θάμνος και ευλίγιστους βλαστούς, που με ένα απαλό αεράκι θα γέρνουν νωχελικά μια δεξιά, μια αριστερά. Τα ιδιαίτερου σχήματος φύλλα της, χμ, σε βάζουν σε σκέψεις. Μη σκιάζεσαι.
Φύλλα λυγαριάς (Vitex agnus – castus) |
Από το καλοκαίρι μέχρι αργά το φθινόπωρο, είμαι στην ευχάριστη θέση να σου ανακοινώσω ότι η καλή σου η λυγαριά θα ανθίζει. Θα βγάζει τσαμπιά με λουλούδια είτε μωβ, είτε λευκά. Αφού φυτέψεις τη λυγαριά σου, που δένει άψογα με το ελληνικό τοπίο, μπορείς άνετα να ετοιμάσεις δυο σαρδέλες, τρεις ελίτσες και ένα σκουμπρί και να τραγουδήσεις “λυγαριάααα, λυγαριάαααα, εσένα έχω στην καρδιά”.
Άνθη λυγαριάς (Vitex agnus – castus) |