Η άνοιξη όσον αφορά τα φυτά έχει ένα καλό και ένα κακό:

• Το καλό είναι ότι μεγαλώνουν τα φυτά.
• Το κακό είναι ότι μεγαλώνουν τα φυτά.

Για να στα κάνω τα πράγματα πιο λιανά, άκου με προσοχή: την άνοιξη μεγαλώνουν τα φυτά, βγάζουν λουλούδια, νέα φύλλα φρέσκα και γυαλιστερά. Κάποια κλαδιά, όμως, μεγαλώνουν υπέρ το δέον (η παπίτσα αρχίζει και μιλάει πολύ επίσημα και αυτό είναι ανησυχητικό) και προεξέχουν πολύ από το συνολικό σχήμα του φυτού. Συν τοις άλλοις (όπα και η δοτική), αυτά τα κλαδιά είναι πιο χοντρά και κλέβουν πολύ ενέργεια από όλο το φυτό σου. Έτσι, δεν αφήνουν το υπόλοιπο φυτό να αναπτυχθεί και να γίνει γερό και δυνατό και να προχωρήσει στη ζωή του.

Ζωντανό παράδειγμα της περίπτωσης αυτής είναι η αποκάτω αμπέλια: βλέπεις ξεκάθαρα τα αδέσποτα κλαδιά (“λαίμαργα κλαδιά”)  που προσπαθούν να γαργαλήσουν τις πατούσες κάποιου αστροναύτη.

Τι κάνεις;

Κλαδεύεις χαμηλά τα εν λόγω κλαδιά και τα στέλνεις με το καρότσι στη στοίβα με τα ξερά χόρτα. Που μου ήθελαν και διαστημικές περιπέτειες…

Ακόμη δεν αφήνεις το κλαδευτήρι. Κούρεψε χαμηλά κάποια φρέσκα φυτά που φύτεψες ή που φύτρωσαν από σπόρο. Έτσι, θα τους κόψεις τη φόρα προς τα πάνω και θα τους δώσεις την ευκαιρία να αναπτύξουν κλαδάκια δεξιά και αριστερά.

Στο παράδειγμα που ακολουθεί, βλέπουμε έναν κέντρανθο που έχει μόνο ένα κλαδί  και μεγαλώνει προς τα πάνω. Κλαδεύοντάς τον χαμηλά, θα ξυπνήσουν από τα χαμηλότερα “μάτια” φρέσκα κλαδιά και έτσι ο κέντρανθός σου θα αποκτήσει όγκο και μια θέση στην κοινωνία και δε θα είναι πια ένα όρθιο κοτσάνι. Μη στεναχωριέσαι που στέλνεις στον άλλο κόσμο το λουλούδι του. Θα ξανανθίσει.

Το ίδιο θα πρέπει να κάνεις και με την κυρα Αχίλλεα που βλέπεις να ποζάρει στην παρακάτω φωτογραφία.  Την φύτεψες και είναι σα ψηλολέλεκας; Δεν πρέπει να την αφήσεις έτσι. Αν την κοντοκλαδέψεις θα της δώσεις δύναμη και κουράγιο για να αναπτυχθεί. Και σ’ αυτή την περίπτωση, μη σκιάζεσαι. Θα ανθίσει ξανά.

Θες κι άλλο λόγο για να κλαδέψεις; Αν θες, θα σου δώσω. Σου είπα πριν ότι την άνοιξη μεγαλώνουν τα φυτά; Θεριεύουν, φτιάχνουν χοντρά κλαδιά, βγάζουν μπόλικα λουλούδια και αρχίζουν και κρέμονται έξω από τις γλάστρες τους.

Καμιά φορά μπορεί το βάρος τους να κάνει τα κλαδιά, με ένα ελαφρύ αεράκι μόνο, να σπάσουν. Δε το θέλουμε αυτό. Γι’ αυτό τα κλαδεύουμε για να συμμαζευτεί το φυτό και να αποφύγουμε τον κίνδυνο σπασμένο κλαδιών! Ουφ, πάει και τούτο. Το σώσαμε το φυτό.

Νομίζεις ότι τέλειωσες με τα κλαδέματα;
Αν ναι, πλανάσαι πλάνην οικτράν…