Άρχισα να πιστεύω πλέον ότι υπάρχει ένα νέο είδος φοινικοειδούς που επιβιώνει σφηνωμένο είτε σε μικρό λάκκο, είτε πατικωμένο από διάφορες μεριές. Πρόκειται για τον σφηνοφοίνικα.
Με πήγαν βόλτα στην πολυκατοικία αυτή μόνο και μόνο για να δω τον παρακάτω σφηνοφοίνικα, ή καλύτερα τον “Αρχηγό των σφηνοφοινίκων.” Κανονικά θα έπρεπε στην αρχή του δρόμου να υπάρχει γκισέ για να κόβεις εισιτήριο για να βλέπεις την ατραξιόν της περιοχής. Επίσης, θα πρέπει να τον συμπεριλάβουν και στους ταξιδιωτικούς οδηγούς. Για δες και σκέψου: εσύ δε θα κουφαινόσουν;

Έτσι όπως το βλέπω, έχω την εντύπωση ότι προϋπήρχε ο σφηνοφοίνικας και μετά πήγαν και του φορέσαν καπέλο ένα μπαλκόνι και το παθε το αυχενικό τελικά, δε τη γλίτωσε.

Κάτι τέτοιο συνέβη και με τον παρακάτω σφηνοφοίνικα. Αφού μεγάλωσε, μεγάλωσε, πήγε κάποιος και του βάρεσε στο κεφάλι ένα τηγάνι (ντόιόιόιόιόνγκ – όπως στα καρτούνς) και ήρθε και στραπατσαρήστηκε. Μα καλά, δε βρίσκεται κάποιος να τον κλαδέψει;

Κουφάθηκα κι άλλες φορές: