Στο θάμνο αυτό, πικροδάφνη στην προκειμένη περίπτωση, ο κηπουρός πήρε  με το μπορντουροψάλιδό του ό,τι πετούσε δειξιά και αριστερά και καθάρισε. Ένιωσε ότι έκανε το χρέος του και έφυγε ικανοποιημένος ότι τώρα πια η πικροδάφνη είναι πιο ευτυχισμένη με το καινούριο της κούρεμα. Να, δες την, φρεσκοκουρεμένη.

Το πρώτο σφάλμα (που δεν μπορεί πλέον να διορθωθεί) είναι ότι κλαδεύτηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι πολύ φουντωτή στο πάνω μέρος και πιο λεπτή στη βάση της. Καλό θα ήταν να μετριαστεί αυτή η αντίθεση που έχει από τη βάση ως την κορυφή. Θα έπρεπε να είχε κλαδευτεί κάτω λιγότερο, ώστε να μείνει πιο πλατιά και σταδιακά να στενεύει ελαφρά καθώς ανεβαίνουμε προς τα πάνω. Θα μπορούσαμε, όμως, να δεχτούμε το κλάδεμα αυτό και να πούμε ότι στην εν λόγω πικροδάφνη ο κηπουρός ήθελε να της δώσει σχήμα “μπουκέτου” που ταιριάζει πολύ στο φυτό αυτό και εφαρμόζεται συχνά. Για να είναι επιτυχημένο, όμως, το σχήμα “μπουκέτου” θα πρέπει να διορθωθεί και το δευτερο σφάλμα που περιγράφεται παρακάτω.

Αυτό όμως δε μπορεί να εφαρμοστεί σε φυτοφράχτες και κωνοφόρα φυτά. Σε τέτοιες περιπτώσεις ακολουθείται, με λίγα λόγια, η λογική του σχήματος κώνου,  και όχι αναποδογυρισμένου κώνου. Σίγουρα δεν είμαστε υπερβολικοί να κάνουν όλους τους θάμνους μας να μοιάζουν εντελώς με κώνους. Προσπαθούμε να τους κάνουμε να φαίνονται όσο πιο φυσικοί γίνεται. Αυτό είναι το σωστό κλάδεμα σε πολλούς θάμνους και ιδιαίτερα στους φυτοφράχτες. Για ρίξε μια ματιά στα κυπαρισσάκια και πιο κάτω στο λεμονοκυπάρισσο. Μόλις έφυγαν από το κομμωτήριο και τους έκανε ένα μαλλί!

Το δεύτερο σφάλμα (που όχι απλά μπορεί να διορθωθεί, αλλά μετά το κλάδεμα διορθώνεται πιο εύκολα) είναι ότι δεν αραιώθηκαν τα κλαδιά. Αν κοιτάξεις στην από κάτω φωτογραφία, θα δεις ότι τα κλαδιά της είναι τόσα πολλά, και τόσο πυκνά  που νομίζεις θα σκάσουν. Ασφυκτιούν Συν τοις άλλοις, είναι και γυμνά και χωρίς φύλλα. Έτσι ο θάμνος μοιάζει σαν ένα μάτσο βέργες με μερικά φύλλα κάπου κάπου.

Αυτό που πρέπει να γίνει στην περίπτωση αυτή είναι να κλαδευτεί με ένα κοφτερό πριόνι ένα σεβαστό ποσοστό (περίπου τα μισά) των χοντρών κλαδιών από τη βάση τους. Μόλις απομακρυνθούν τα περιττά χοντρά κλαδιά, θα αναπνεύσει η πικροδάφνη, θα βγάλει από τα εναπομείναντα κλαδιά “μάτια”, θα γεμίσει με φρέσκα φύλλα και θα ξαναγίνει φουντωτή όπως τον παλιό καλό καιρό! Αχ, ανάσανα!

Δες στο Κηπολόγιο:
Κι άλλα κλαδέματα.