Ήρθε ο καιρός που όλοι περιμένατε: η ώρα για να μαζέψουμε σπόρους. Πέρασε το καλοκαίρι και τα περισσότερα φυτά έχουν ξεράνει τα λουλούδια τους και τα έχουν κάνει καρπό, μέσα στον οποίο κρύβεται ο σπόρος. Εεεεεεπ, σε βλέπω. Πας να κάνεις ζάπινγκ και να φύγεις απ’ το κηπολόγιο νομίζοντας ότι για να μαζέψεις σπόρους πρέπει να πας στο δάσος. Και φυσικά βαριέσαι. Κάνεις λάθος: κάνε μία βόλτα με τα πόδια στη γειτονιά σου, μία πιο μεγάλη βόλτα και στον πέρα μαχαλά και θα δεις πόσα φυτά θα συναντήσεις στο διάβα σου. Αλλά και στο δάσος να πας, η εποχή ενδείκνυται για πικ νικ και παιχνίδια με τόπι.
Δεν είναι καθόλου δύσκολο να καταλάβουμε πού κρύβεται ο σπόρος και να τον συλλέξουμε. Κάνοντας μία μικρή έρευνα στο ξεραμένο λουλούδι, μπορούμε να εντοπίσουμε συνήθως μικρά μαύρα μπιλάκια, όπως στο νυχτολούλουδο (Mirabilis jalapa).
Άλλη πολύ συνηθισμένη περίπτωση είναι τα κρέμονται τσαμπιά από το κλαδί με καρπούς σαν φασολάκια ή σαν φαναράκια ή σαν φουσκωτές μπαλίτσες. Σε ένα συνηθισμένο φασολάκι (αυτό που το μαγειρεύουμε με σαλτσούλα και κάνουμε μέσα εκεί βουτιές, μιαμ) αν το ανοίξουμε θα βρούμε μέσα μικρά σποράκια. Έτσι, συμβαίνει και με τους σπόρους από τα φυτά. Το ανοίγετε και βγάζετε τα μαύρα σποράκια και είναι έτοιμα για αποθήκευση και μελλοντική σπορά. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην περίπτωση φουσκωτές μπαλίτσες. Βγάζουμε τα μαύρα μπιλάκια που μοιάζουν με πιπέρι και είμαστε έτοιμοι. Χαρακτηριστικό τέτοιο φασολάκι θα βρείτε στις κουτσουπιές (Cercis siliquastrum)…
..και στην κεζαλπίνια (Caesalpinia sp.).
Οι σπόροι δεν κρύβονται μόνο σε φασολάκια ή σε φουσκωτές μπαλίτσες, αλλά μπορεί να είναι μικροί και να βρίσκονται κολλημένοι πάνω σε χνούδι ή σε ένα μικρό φτερό. Κάτι σαν μπαλάκι του badminton. Τέτοιο φυτό που κάνει σπόρους badminton είναι η γκαζάνια. Έτσι, ο σπόρος της μεταφέρεται πολύ εύκολα και μπορεί να γεμίσει το σύμπαν σε χρόνο μηδέν και να φυτρώσουν γκαζάνιες εδώ και κεί. Και παρακεί. Δες το σπόρο, σκέτο χνούδι.
Πότε πρέπει να μαζέψουμε το σπόρο; Όποτε θέλουμε; Όχι! Ο σπόρος πρέπει να συλλεχτεί από το φυτό αφού έχει ξεραθεί τελείως. Δε μαζεύουμε σπόρους που είναι ακόμη χλωροί, δηλαδή πράσινοι. Μαζεύουμε αυτούς που είναι ξεροί και έχουν χρώμα σκούρο, καφέ, μαύρο, σκούρο μπεζ. Και αν τους πιάσεις κάνουν χρατς χρουτς. Και μετά τις τους κάνουμε; Τους καθαρίζουμε από υπολείμματα από πέταλα, φύλλα, ξερό μίσχο και τους αποθηκεύουμε σε μέρο σκιερό και δροσερό. Πολλοί προτιμούν να βάζουν τους σπόρους από το κάθε φυτό σε διαφορετικά μικρά φακελάκια. Άλλοι σε μικροσκοπικά κουτάκια. Η παπίτσα χρησιμοποιεί με μεγάλη επιτυχία κουτάκια από φιλμ (φιλμ; τι είναι αυτό; κάτι σαν την κάρτα μνήμης;) ή κουτάκια από αναβράζοντα δισκία ή άλλα φάρμακα. Τα κουτάκια αυτά επιπλέον έχουν μέσα στο καπάκι τους κόκκους που προστατεύουν το περιεχόμενο από την υγρασία. Άλλοι πάλι παίρνουν κουτάκια με χωρίσματα και τα βάζουν εκεί. Προσοχή μην μπλεχτούν τα σπόρια μεταξύ τους! Εννοείται ότι γράφουμε απ’ έξω από ποιο φυτό είναι ο σπόρος. Γιατί μέχρι την άνοιξη που θα τους σπείρουμε θα μας χτυπήσει την πόρτα ο Αλόις και πάει το όνομα του σπόρου…
Θες κι άλλη Κηπουρική for dummies; Έχει μπόλικη στο Κηπολόγιο:
Κηπουρική For dummies: φυτεύω φυτά εσωτερικού χώρου
Κηπουρική For dummies: εργαλεία για τη συντήρηση του γκαζόν
Κηπουρική For dummies: συντήρηση του γκαζόν (πότισμα)
Κηπουρική For dummies: σπορά γκαζόν
Κηπουρική For dummies: διαχωρισμός αλόης
Κηπουρική For dummies: λουλούδια σε πολύ μικρό μπαλκόνι
Κηπουρική For dummies: μεταφύτευση πάπυρου
Κηπουρική For dummies: κλάδεμα την άνοιξη
Κηπουρική For dummies: φύτευση σε παρτέρι
Κηπουρική For dummies: σπορά
Κηπουρική For dummies: πολλαπλασιασμός με μόσχευμα
Προηγούμενο