Ο Πηλιορείτικος ο κήπος. Ο τέλειος κήπος, ο κήπος ο σωστός, ο πρόστυχος, ο έξυπνος, ο γοητευτικός. Ο κήπος που αγαπάμε όλοι και θέλουμε να του μοιάσουν και οι δικοί μας κήποι. Αλλά, δυστυχώς, δεν πρόκειται να του μοιάσουν και πολύ. Καθώς στο Πήλιο, όπως έχουμε ξαναπεί εδώ στο Κηπολογιάκι, όλα ευδοκιμούν, όλα μεγαλώνουν και γίνονται πελώρια και καταπράσινα. Γιατί; Επειδή μπορούν. Επίσης, στο Πήλιο, όπως και σε κήπους στα χωριά γενικότερα, συναντάς φυτά που δε συνηθίζουμε να τα βλέπουμε πλέον στα φυτώρια. Φυτά που ξέμειναν από τη δεκαετία του 70 και το 80 και σου βγάζουν αυτή τη βιντατζίλα. Αυτό το ρετρό συναίσθημα που μας αρέσει όλους πολύ.

Να πέσει το βίντεο.

Οι γλάστρες συνήθως δεν έχουν καμία σημασία αν είναι πλαστικές, κόκκινες, πράσινες ή κεραμικές. Δε τις δίνει κανείς σημασία.  Στις αυλές μαζεύονται αροκάριες, μεγάλες σεφλέρες και μαστιχιές με βελούδινα κατακόκκινα λουλούδια  να κρέμονται στα σκαλοπάτια.

Σκαλοπάτια υπάρχουν, δε τα αφήνουμε ποτέ άδεια. Εδώ τώρα επιλέξανε λουλούδια σε σαρανταδώδεκα διαφορετικά χρώματα και τα γεμίσανε. Η μαύρη είναι πετούνια. Τέλος, βλέπουμε τη βιγόνια γεμάτη πολλά λουλούδια.

Σε καμία περίπτωση δε λείπουν οι ορτανσίες σε όλα τα πιθανά χρώματα: λευκές, ροζ, μοβ, μπλε, λίγο ροζ, πολύ ροζ, σκούρο μπλε, σκούρο μοβ.

Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με πολλά λουλούδια σε αυλές και κήπους.

Σου άρεσαν οι φωτογραφίες; Λάτρεψες το κείμενο; Μην ξεχνάς ότι απαγορεύεται να τα αντιγράψεις χωρίς να αναφέρεις την ακριβή πηγή όπου τα βρήκες, δηλαδή το Κηπολόγιο, με το συγκεκριμένο url. Λεπτομέρειες εδώ.