Παλιότερα σας έδειχνα φωτογραφίες με φυτά που φύτρωσαν μόνα τους σε κάποιο περίεργο σημείο. Θυμάσαι; Από καθαρή τύχη έπεσε ο σπόρος τους σε μία χαραμάδα, σε μία σχισμή του τσιμέντου, σε έναν αρμό, σε μία γωνίτσα, βρήκε υγρασία και φύτρωσε. Και επειδή κανένας δεν ενόχλησε το νέο φυτό, αυτό βολεύτηκε και μεγάλωσε και θέριεψε. Και μένουμε εμείς να απορούμε πώς μπορεί να αντέχει ένα πελώριο φυτό χωρίς καθόλου χώμα, χωρίς καθόλου άνεση και κομφόρ.Μάζευα, λοιπόν, τόσο καιρό φωτογραφίες από τέτοια φυτά και ήρθε η ώρα να σας τα παρουσιάσω.

Νυχτολούλουδο στου τσιμέντου τη σχισμάδα

Πρώτο και καλύτερο έρχεται αυτό το νυχτολούλουδο Mirabilis jalapa. Το γλυκούλι είναι πολύ μεγάλο και έχει φτιάξει και γερό χοντρό κορμό. Είναι λίγο ψηλότερο από εμένα σε ύψος. Αλλά, το θαυμαστό είναι να προσέξει κανείς από πού φυτρωνεί αυτός ο χοντρός κορμός. Για δες και μείνε με το στόμα ανοιχτό. Φυτρώνει από μία χαραμάδα στο τσιμέντο και όπως φαίνεται ποτιζόταν από το νερό που έσταζε από το λούκι. Ωωω, μα είναι καταπληκτικό.

Μια κουτσουπιά σφηνωμένη

Ετούτη εδώ η κουτσουπιά ήταν της μοίρας της γραφτό να  μην έχει λίγο χώρο για να μεγαλώσει και να μένει στριμωγμένη ανάμεσα στα δύο τοιχάκια. Φαντάζομαι ότι πριν πολλά χρόνια φύσηξε το αεράκι και π’ήρε μαζί του έναν σπόρο και τον έριξε εκεί μέσα. Ο σπόρος είπε “ααα, ωραίο μέρος για να φυτρώσει κανείς” και έβγαλε ρίζες και βλαστούς και έγινε ολόκληρο δέντρο. Εντάξει, όχι και πολύ ολόκληρο. Αλλά έφτιαξε πάντως κανονικό κορμό και κλαδιά. Στη φωτογραφία, τραβηγμένη την άνοιξη, το βλέπουμε γεμάτο με καρπούς περσινής εσοδείας και μερικά λουλούδια έτοιμα να ανθίσουν.

 Τα ουρανοκατέβατα

Εδώ έχουμε κλασικές περιπτώσεις “έπεσε κλαδί από το μπαλκόνι της κυραΝίτσας και έβγαλε ρίζες”. Παρατηρήστε σε πολλές στάσεις λεωφορείων ότι στα λούκια τους φύονται διάφορα παχύφυτα. Αυτό γίνεται ως εξής: τα παχύφυτα πολλαπλασιάζονται με μόσχευμα (κλαδάκι) το οποίο όταν μπει στο χώμα βγάζει ρίζες και γίνεται νέο φυτό. Στην προκειμένη περίπτωση κάποια κλαδάκια έπεσαν από τα από πάνω μπαλκόνια και προσγειώθηκαν μέσα στο λούκι, όπου είχε μαζευτεί σκόνη και χώμα. Εκεί μέσα κούρνιασαν και έβγαλαν ρίζες. Πέρασε ο καιρός, πέρασαν τα χρόνια, και τα παχύφυτα μεγάλωσαν και έγιναν ολόκληρα φυτά. Ποτίζονται κανονικά με το νερό της βροχής. Τώρα που το σκέφτομαι είναι καλή ιδέα οι στάσεις να έχουν αντί για λούκια ζαρντινιέρες με λίγο χώμα όπου θα φυτεύονται κρεμαστά φυτά. Καλό ε; Καλό.

Σου άρεσαν οι φωτογραφίες; Λάτρεψες το κείμενο; Μην ξεχνάς ότι απαγορεύεται να τα αντιγράψεις χωρίς να αναφέρεις την ακριβή πηγή όπου τα βρήκες, δηλαδή το Κηπολόγιο, με το συγκεκριμένο url. Λεπτομέρειες εδώ.