Η άνοιξη αργεί λιγάκι να έρθει. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό, καθώς στο μεταξύ μπορούμε να ασχοληθούμε κι άλλο με τα φυτά εσωτερικού χώρου, που τόσο αγαπάμε κάθε χειμώνα.

Μιας και δε θα καταπιαστούμε ακόμη τόσο ενεργά με την κηπουρική έξω στον κήπο και το μπαλκόνι, ήρθε ο καιρός να φτιάξουμε κάτι όμορφο για μέσα στο σπίτι. Και όχι μόνο για το σπίτι, αλλά και για το γραφείο στη δουλειά σου, για να το χαρίσεις σε κάποιον φίλο σου, για να το στήσεις πάνω στο σκρίνιο.

Δώσε βάση στην πενιά.

Παίρνεις μία ζαρντινιέρα της αρεσκείας σου. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα θα δεις πώς γίνεται η δουλειά με μία ντιζαϊνάτη αυτοποτιζόμενη ζαρντινιέρα. Πώς ξέρεις ότι είναι αυτοποτιζόμενη; Έχει αυτό το μικρό δείκτη στάθμης νερού στην άκρη. Αλλά, θα σου τονίσω ότι όταν λέμε “αυτοποτιζόμενη” δεν εννοούμε ότι σηκώνεται και πάει στη βρύση να γεμίσει τη στάμνα. Αλλά σημαίνει ότι ρίχνεις νερό μέσα στο μίνι ντεποζιτάκι που έχει. Και όταν το νερό το τραβήξουν οι ρίζες, κατεβαίνει η στάθμη του νερού και αυτό στο δείχνει ο μίνι δείκτης που βλέπεις στη φωτογραφία.

Στον πάτο της ζαρντινιέρας θα ρίξεις μία στρώση μίνι χαλικάκι ή ελαφρόπετρα. Απαραίτητο.

Από πάνω θα γεμίσεις με φρέσκο καθαρό φυτόχωμα.

Αφού γεμίσεις με χώμα, θα φυτέψεις τα φυτά της αρεσκείας σου. Τα φυτά της αρεσκείας της παπίτσας ήταν μία αράχνη (πιο old school πεθαίνεις) και 3-4 φυτώνιες.

Κοίτα τι όμορφο που έγινε το ζαρντινιεράκι σου! Σο λάβλι! Και ούτε λίγο ούτε πολύ, γύρισες πίσω στη δεκαετία του ’80  με τα φυτά αυτά, πότε τότε ήταν της μόδας πολύ.